“İnsan ölürken tam 21 gram kaybeder. Herkes. 21 grama ne sığdırabilirsin? 5 tane bozukluk, bir sinekkuşu, bir bar çikolata. Kaç hayat yaşar, kaç kez ölürüz?”

8.11.13

Sevdiğimi fark ettim bu zamanlarda seviştiğim adamı.

O'nun elini sıkıp "merhaba ben calypso" demeyince.
Merhaba ben, cebindeki 15 kuruşum.
Merhaba ben, sağ gözünün biraz altındaki küçük çiziğim.
Merhaba ben, dümdüz bakıp gülümsememeye yemin etmiş kişiliğindeki bariz değişimim.
Ben, bir kadını öpmene ya da aynı kadının kilo almasına sebep olan fastfood dükkanıyım.
Ben, iğde ağacıyım.
Ben sevmeyi hiçbir zaman beceremediğin kadınım.
Ben, anılarınım.

En çok istediğim şey 10 adım ileride olup bana kilometrelerce uzaktan bakarken ne düşündüğünü virgülünün kıvrımına kadar bilmek.
Bu, tanıdık ve şikayet etmeyen birini görmenin mutluluğu. Ötesi değil.
Otururken nasıl göründüğünü hatırlamak istedim.
Gülümsemeni hatırlamak. Ötesi değil.
Hatırlamak niye kötü derler ki?

Yine, yarasaların gibi imgeler arkasında saklambaç oynama, ne demek istiyorsan söyle isterdim.
Kediyi öldür, merakımı bitir ki seni bir daha görmeyeyim.

Saatlerdir bozuk paralarla oynuyorum. Henüz yazı tura yapmadım.
tura gelirse harcanacak bu paralar.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder